Δημοσιεύτηκε στο περιοδικό 'INTELLECTUM' (τεύχος 14) το 2018
«Οι τελευταίοι επιζώντες
έχουμε μαντρωθεί στο παρεκκλήσι του
κάστρου και εμπιστευτήκαμε τον εαυτό
μας στην Αγία Γερτρούδη της Νίβελ. Ο
κύριος επίσκοπος έχει ρίξει χώμα από
τον άγιο τάφο του στην είσοδο και
καταραμένος να είναι ο βασιλιάς μας,
που έχει φέρει το κακό στο Κρούσφιτσε.
Στην αρχή ήταν η πανούκλα, μετά οι σοδιές,
αργότερα οι λύκοι και τώρα αυτό το άγριο
κοπάδι.
»Ενώ γράφω αυτές τις
γραμμές ήδη θα πρέπει να έχουν ειδοποιήσει
τους ζητιάνους του δρόμου και τους
γέροντες που χρειάστηκε να αφήσουν στα
σπίτια τους: την καημένη την κυρία
Μπάρβινσκι, τον φαρμακοποιό Μίχαλ
Ντιμίτρ και τον γεροξεκούτη τον Κίριλ.
Ο Θεός να ελεήσει τις ψυχές τους! Εδώ θα
επιτεθούν πριν το ξημέρωμα, μόλις σωθεί
το λάδι από τους πυρσούς.
»Ο επίσκοπος θέλει να
προσευχηθούμε, αλλά τώρα πια είναι πολύ
αργά. Κάποιοι θέλουν να βάλουν φωτιά
στην εκκλησία κι άλλοι προτείνουν να
πετάξουμε έξω τα παιδιά, για να δούμε
αν έτσι θα εξευμενιστούν και θα μας
αφήσουν ήσυχους. Στο Πσαμέσλ είχε
αποτέλεσμα πριν από είκοσι χρόνια κι
από τότε η πόλη βρίσκεται υπό την
προστασία των Παιδιών Μαρτύρων της. Ο
Γιακούμπ ο σιδεράς έχει ορκιστεί να
σκοτώσει όποιον πλησιάσει τα παιδιά
του. Θεέ μου, αν μπορούσαν να είναι όλοι
άγιοι!
»Οφείλω να αφήσω αυτό
το γράμμα στο κουτί με το άθικτο χέρι
της ερημίτισσας Αγίας Μπλαντίνα, μέσα
στο μπαούλο με τα άγια λείψανα. Είναι
άγρια και πεινασμένα·
αλλά δε θα αφήσουμε Κύριε τα ποντίκια
να φάνε και τους θησαυρούς σου. Νυν
απολύεις τον δούλον σου Δέσποτα.»
Φερνάντο Ιγουασάκι
(Από το βιβλίο ‘Νεκρικά Προικιά’)
Ο
Φερνάντο
Ιγουασάκι
γεννήθηκε στη Λίμα του Περού το 1961.
Σήμερα κατοικεί στη Σεβίλλη (Ισπανία)
έχοντας αναπτύξει δραστηριότητα και
στις δύο χώρες ως ιστορικός, κριτικός,
αφηγητής και δοκιμιογράφος. Κύριο
χαρακτηριστικό του έργου του είναι η
παρουσία της ιστορίας και μια έντονη
αίσθηση του χιούμορ.
