2020 "Hibrido" Adela Fernández

 (Δημοσιεύθηκε στο frear.gr στις 13-6-20)

Híbrido (Υβρίδιο) , Adela Fernández (2011) 

Κείμενα γραμμένα στα τέλη των 60's και στις αρχές των 70's υπό την επήρεια του κινήματος των Μπήτνικ: Λύσσα κόντρα στο κατεστημένο, φυγή με το τροχόσπιτο, ταραχές, εξορίες, ψυχοτρόπα ταξίδια, παραισθήσεις, απογοήτευση, σκεπτικισμός.

Μελαγχολική Μαριονέτα:

Ο Θεός σέρνει στη σκηνή τη Μαριονέτα, τη φορτώνει, τη λύνει, την αγκαλιάζει, την κλαίει. Δεν πετυχαίνει τίποτα, κανένα συναίσθημα δε δονεί την αίθουσα.

Το Τριαντάφυλλο στο βάζο:

Νοσηρές γυναίκες που δαγκώνουν το θάνατο και σκουριασμένα παιδιά που κάθονται σιωπηλά. Τίποτα δε με ανησυχεί, μόνο το τριαντάφυλλο στο βάζο.

Φυγή και στίξη:

Πύρινη σφαίρα το κεφάλι, προσωπικός ήλιος. Εν συντομία: οργισμένη τελεία. Εν συντομία: τελεία. Προκαλεί οργή το να έχεις το τριαντάφυλλο στα χείλη.

Συμβολική πράξη:

Ένιωθα τη μεγαλοπρεπή επιθυμία να επιστρέψω στην κοιλιά της μάνας μου. Γι' αυτό ξαναέβαζα τα πουλιά στο αυγό.

Αργή σπουδή για το μεγάλο σκυλί που αδυνατίζει την αυγή:

Θα πάμε στις όχθες του Σηκουάνα για να πετάξουμε ψίχουλα από ψυχές στους αυτόχειρες. Αν δεν έρθεις, αν πάω μόνος μου, θα πετάξω στον Σηκουάνα ένα προς ένα τα δάχτυλά μου.

Ο Νεκροθάφτης:

“Σα να έψαλλαν εκατό Γοτθικοί καθεδρικοί ναοί το οξύ του άσμα, η μουσική της τρέλας τσιμπάει και πονάει”. Αυτά τα παιδιά τσιρίζουν, κλαίνε. Είναι αποκλεισμένα εδώ, μαζί μου. Μπαμπά; Μαμά; Με έφεραν οι δυο τους, με παράτησαν. Τους είδα να φεύγουν από το διάδρομο σαν δυο οχιές που εγκαταλείπουν το αυγό και το δέρμα τους.

Κοντές βελονιές ... μεγάλα κεντήματα:

Ξεκινούσε ξανά η φαύλα καθημερινότητα. Για άλλη μια φορά, με το βάσανο του άρρωστου συκωτιού, αναρρώνει. Η ζωή συνεχιζόταν, παρά τις αυτοκτονικές σκέψεις. Η φαύλα καθημερινότητα βρίσκεται πάλι εδώ.

Χωρίς Ήλιο ... Μέχρι πού θα κοιτάξουν τα ηλιοτρόπια;:

Είμαι τεσσάρων μηνών έγκυος και έχω πανικοβληθεί με τη γέννα. Η Νέα Υόρκη μυρίζει μουστάρδα και ίσως το μωρό μου να έχει αρχίσει να οξειδώνεται.

Ευτυχισμένος εξ επαφής:

Εγώ είμαι ο εαυτός μου... απλός και γυμνός σαν οδυνηρά νεκρός. Ζω τα κομμάτια της ζωής μου όπως γουστάρω. Η διάθεσή μου είναι πτωχευμένη. Η συνείδησή μου, σκύλα μάνα, ουρλιάζει και κυνηγάει την ουρά της, μου γαβγίζει, με δαγκώνει. Όπως κανείς άλλος έχω κλοτσήσει τη μπάλα της ζωής μου. Γκολ! Γκολ στο κενό της κερκίδας. Γκολ!