2024 - Fernando Iwasaki "Πολυπολιτισμικότητα"

ΟΤΑΝ Η ΠΕΡΟΥΒΙΑΝΗ ΕΦΥΓΕ κανένας δεν με πίστεψε πως το διαβολάκι της έμεινε κρυμμένο στο διαμέρισμα. Ο Chullachaqui* έφαγε το χάμστερ, το είδα. Η καινούργια από το Εκουαδόρ μου υποσχέθηκε ότι θα ανέθετε στο δαίμονά της να καθαρίσει το σπίτι. “Ο τεντέν μου τον σκότωσε τον Chullachaqui”, με ξύπνησε ένα πρωί με ένα τρελό γέλιο και μου έδειξε μια πλαστική τσάντα που έσταζε αίμα. Όταν η μαμά έδιωξε την κοπέλα από το Εκουαδόρ, άρχισα να φοβάμαι τον τεντέν, γιατί οι τεντέν κλέβουν τις γυναίκες από τα σπίτια (ο μπαμπάς δεν καταλαβαίνει πως πρόκειται για άλλον τεντέν). Ευτυχώς που ο muki** της βολιβιανής παραδουλεύτρας ανέλαβε τον τεντέν. Ήταν νύχτα όταν τον ακούσαμε να κραυγάζει σαν δαιμόνιο και κανένας δεν ξαναέκλεισε μάτι. Ο μπαμπάς είπε πως ήταν γάτα, αλλά εγώ ξέρω ότι ήταν ο τεντέν που κραύγαζε την ώρα που ο muki του έκοβε το λαιμό. Με φοβίζει ο muki, τριχωτός και αηδιαστικός. Η μαμά δεν ήθελε άλλες νοτιοαμερικάνες και γι αυτό έκλεισε την Ρουμάνα. Δεν μου άρεσε καθόλου ο τρόπος που έβλεπε τον μπαμπά μου, ούτε πώς την έβλεπε ο μπαμπάς μου. Σίγουρα τον δάγκωσε γιατί τις νύχτες κοιμάται στο φέρετρό του. Τώρα είναι κι ο μπαμπάς δράκουλας και δεν έχω άλλη επιλογή από το να τον φροντίζω για να γίνει καλά.

Με το μυτερό χερούλι της κουτάλας σκοτώσαμε την Ρουμάνα, αλλά ο μπαμπάς υπερασπίστηκε τον εαυτό του σαν βαμπίρ και αναγκαστήκαμε να του καρφώσουμε το χερούλι του σφυριού και το κοντάρι της σκούπας. Ο muki έχει χάσει το ένα του μάτι και δεν ξέρω τι να κάνω μ' αυτόν. Κλαίει σαν να έχει κι αυτός άσθμα, αλλά η συσκευή μου για τις εισπνοές δεν του κάνει.

* Μυθολογικός διάβολος της Περουβιανής και της Βραζιλιάνικης ζούγκλας του Αμαζονίου

**Το άτακτο ξωτικό που ζει στα ορυχεία του Περού